به گزارش روابط عمومی و بین الملل، دوازدهمین کرسی ترویجی جامعه‌الزهرا(سلام‌الله‌علیها) با موضوع «تربیت دوجنسیتی از دیدگاه اسلام» از سوی معاونت پژوهش در پژوهشگاه حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) برگزار شد.

سرکار خانم سیده زهرا موسوی به عنوان ارائه دهنده، حجت الاسلام و المسلمین حسین مهدی زاده به عنوان ناقد و سرکار خانم رحیمه معصومی موحد به عنوان دبیر علمی در این کرسی ترویجی حضور داشتند.

ابتدا سرکار خانم موسوی ضمن ارائه گزارش از مقاله به بیان تعریف تربیت دوجنسیتی پرداخت و بیان داشت: تربیت دوجنسیتی یا آندروژنی یک شیوه تربیتی است که در آن فرد به گونه‌ای پرورش پیدا می کند که صرف‌نظر از جنسیت خودش، توأمان هم صفات و خصوصیات زنانه و هم صفات و خصوصیات مردانه را داشته باشد تا در صورت لزوم و در موقعیت مناسب بتواند مردانه و یا زنانه رفتار کند.

وی اظهار کرد: ریشه تربیت دوجنسیتی در دیدگاه‌های روانشناسی به نام یونگ قابل جستجو است و خاستگاه این روش تربیتی در فمنیسم لیبرال است. آنها با این روش به دنبال تساوی کامل زن و مرد در ارائه نقش‌های خانه‌داری و نان‌آوری هستند.

موسوی در ادامه به بیان دیدگاه اسلام پرداخت و گفت: از دیدگاه اسلام، زن و مرد از نظر ارزشی تساوی دارند؛ چون خداوند ذات بشر را با کرامت آفریده و کمال آن را قرب الهی قرار داده و راه رسیدن به این قرب، تقوای الهی است که زن و مرد در بسیاری از استعدادهای لازم برای رسیدن به قرب مشترک هستند.

وی افزود: از طرفی، در آموزه‌های اسلام به تناسب جنسیت با نقش‌های جنسی تأکید شده و سه دسته روایات در این زمینه وجود دارد: روایاتی که قائل به تفاوت تربیت بین دو جنس هستند، روایاتی که برخی صفات یا امور را به یک جنس اختصاص داده‌اند و روایاتی که تشابه دو جنس به یکدیگر را نکوهش کرده‌اند.

در ادامه، حجت الاسلام و المسلمین حسین مهدی زاده پس از بیان نکات مثبت مقاله و تقدیر از جسارت علمی خانم موسوی برای ورود به این بحث که یک موضوع جدید، چالشی و سخت است اشکالات خود را در سه محور کلی بیان کردند:

محور اول، بیان اشکالات کلی مقاله بود؛ از جمله این که: دیدگاه اسلام به صورت شفاف بیان نشده که موافق، مخالف یا قائل به تفصیل است. شواهدی که برای نقد آورده شده خوب است؛ ولی کافی نیست. به جای انحصار در استفاده از نظر شهید مطهری برای چهارچوب نظری بهتر بود نظرات اندیشمندان دیگری مثل آقای بستان که بیشتر به این مسئله پرداخته‌اند نیز مدنظر قرار می‌گرفت.

محور دوم، بیان اشکالات جزئی در مقاله بود؛ مثل: وجود ابهام در عنوان مقاله؛ فروید اولین مطرح‌کننده دوجنسی بودن انسان بود نه یونگ؛ دقیق نبودن ترجمه برخی آیات و روایات و دقیق نبودن برخی عناوین موجود در مقاله.

محور سوم، اشاره به اشکالات ساختار مقاله بود که ناقد علمی، ساختار جدیدی پیشنهاد دادند: (چکیده، مقدمه، مفهوم‌شناسی، ستم جنسی زمینه‌ساز طرح تربیت دوجنسیتی، بررسی ادله موافقان تربیت دوجنسیتی، بررسی ادله مخالفان تربیت دوجنسیتی.)

پس از بیان نقدها استاد مهدی‌زاده چند کتاب در رابطه با نحوه نوشتن مقالات علمی، اخلاق پژوهش، جنسیت و مسائل مربوط به آن معرفی کرد.

در پایان نیز به سؤالات حضار پاسخ داده شد.