به گزارش روابط عمومی، خانم طیبه توکلی ضمن تسلیت شهادت مظلومانه امام محمد تقی علیه‌السلام و اشاره به اینکه امام جواد علیه‌السلام پس از شهادت امام رضا علیه‌السلام در سن ۹ سالگی به امامت رسیدند، ابراز داشت: امام جواد علیه‌السلام، جوان ترین امام شیعه است که این ویژگی جوانی در ابعاد مختلف می تواند الگو و اُسوه ای برای نسل جوانی باشد که حقیقتاً می خواهند رهروی صادقی برای راه و سیره نورانی ایشان باشند و برای سعادت دنیا و آخرت خود به سیره علمی و اخلاقی حضرت تأسی بجویند.

این پژوهشگر جامعه الزهرا علیهاالسلام افزود: مأمون عباسی پس از شهادت حضرت رضا علیه‌السلام به ظاهر و برای عوام فریبی می خواست از امام جواد علیه‌السلام  دلجویی کند و از این رو پیشنهاد ازدواج با دخترش ام فضل را به حضرت داد که در واقع نوعی اجبار کردن ایشان به این کار بود و لذا حضرت نیز به جهت مصلحت شیعیان و مسلمانان این مساله را قبول کردند اما در طول زندگی با دختر مأمون اجازه ندادند که اهداف خلیفه ظالم عباسیان به این وسیله تحقق یابد.

عضو انجمن تاریخ پژوهان حوزه همچنین ادامه داد: البته مامون با نیرنگ خاص خود از هیچ کوششی به منظور ضربه زدن به جایگاه امام جواد علیه‌السلام در نزد افکار عمومی زمانه فروگذار نمی‌کرد چنانچه در کتاب "المناقف" ابن شهرآشوب به این مسئله اشاره شده که این خلیفه قدرتمند عباسی به هر شکل و حیله ای می خواست که در منظر عمومی، جواد الائمه علیه‌السلام را همچون خودش فردی اهل مسائل دنیوی و متمایل به امور فسق و لهو و لعب نشان دهد و حال آنکه هیچ‌گاه به این هدف شوم خود دست نیافت.

توکلی گفت: نقل است که وقتی مامون می خواست دخترش ام فضل را به خانه حضرت بفرستد، دستور داد تا جمع قابل توجهی از زیباترین کنیزان در مراسم دامادی حضرت حاضر شده و با جام های خاص و گران قیمت به استقبال ایشان بروند که حضرت در آن جا هیچ توجهی به کار و رفتار آن کنیزکان نداشت و همگان دیدند که امام جوان چقدر به این مسائل سخیف و ابتذال آلود بی توجه و بی رغبت است.

صفت «جواد» در سیره زندگانی امام جواد علیه‌السلام تبلور بیشتری داشته است

وی همچنین با بیان این که معمولاً ما این امام هُمام را به دو صفت و ویژگی بارز "جواد" و "تقی" می شناسیم، اظهار داشت: جواد ریشه اش به کلمه "جود" برمی‌گردد که به معنای بخشش است و لذا معنای تحت اللفظی «جواد یعنی بخشنده که خود از اوصاف پروردگار عالم است.

این پژوهشگر جامعه الزهرا علیهاالسلام ادامه داد: علمای اخلاق بیان می دارند که منظور از جود آن صفتی است که دارنده آن در برابر چیزی که می بخشد، به هیچ وجه انتظار جبران ندارد و البته این صفت در بین همه ائمه اطهار علیهم‌السلام وجود داشته اما در سیره و زندگی حضرت جواد علیه‌السلام معنا و تبلور خاص تری پیدا کرده است.

توکلی یادآور شد: امام جواد علیه‌السلام به تصریح مکرر راویان موثق شیعی و اسلامی از همان دوران کودکی در جامعه زمان خویش به ایثار و بخشندگی شُهره بودند و حتی در روایتی آمده که از همان دوران طفولیت نیز، جمع قابل توجهی از نیازمندان در مقابل منزل حضرت اجتماع می‌کردند تا از ایشان حاجتی بخواهند و هیچ گاه نیز از درب منزل امام جواد علیه‌السلام نااُمید برنمی‌گشتند.

وی تصریح کرد: البته صفت جود و بخشندگی، ویژگی بارز همه حضرات معصومین علیهم‌السلام و خاندان مطهر ایشان بوده است که به اذن الهی چه در دنیا و چه در آخرت، هوای نیازمندان و مستمندان مادی و معنوی را دارند و آن ها را زیر پر و بال پرمحبت خویش قرار می دهند.

تصویر خبر