به گزارش روابط عمومی و بین الملل، رهبر معظم انقلاب صبح امروز در بخشی از سخنان خویش که به‌‌‌مناسبت روز درختکاری و هفته منابع طبیعی صورت گرفت، با اشاره به بیماری ویروس کرونا، دعای هفتم صحیفه سجادیه را دعای بسیار خوب و خوش‌مضمونی دانستند که می‌توان با این الفاظ زیبا و با توجه به معانی آن با پروردگار سخن گفت.

متن و ترجمه دعای هفتم صحیفه سجادیه

یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُالْمَکارِهِ، وَ یا مَنْ یُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدآئِدِ،
اى کسى که گره هر سختى به‌دست تو گشوده شود، و اى که تندى شدائد به‌عنایتت می‌شکند،

وَ یا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ‏ الْمَخْرَجُ اِلى‏ رَوْحِ الْفَرَجِ، ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ
ای که راه بیرون شدن از تنگی و رفتن به‌سوی آسایش از تو خواسته شود, دشواریها به‌لطف تو

الصِّعابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْاَسْبابُ، وَ جَرى‏ بِقُدْرَتِکَ
آسان گردد، و وسایل زندگی و اسباب حیات به‌رحمت تو فراهم آید، و قضا به‌قدرتت جریان

الْقَضآءُ، وَ مَضَتْ عَلى‏ اِرادَتِکَ الْاَشْیآءُ، فَهِىَ بِمَشِیَّتِکَ
گیرد، و همه چیز به‌اراده تو روان شود، تنها به‌خواست تو بی‌آن‌که فرمان

دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِاِرادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ،
دهی همه چیز فرمان برد, و هر چیز محض اراده‌ات بی‌آن‌که نهی کنی از کار بایستد,

اَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمّاتِ، وَ اَنْتَ الْمَفْزَعُ فِى الْمُلِمّاتِ، لایَنْدَفِعُ
در تمام دشواریها تو را می‌خوانند، و در بلیّات و گرفتاریها به تو پناه جویند، غیر از بلایی

مِنْها اِلاّ ما دَفَعْتَ، وَ لایَنْکَشِفُ مِنْها اِلاّ ما کَشَفْتَ،
که تو دفع کنی بلایی برطرف گردد, و گرهی نگشاید مگر تواش بگشایی,

وَقَدْنَزَلَ بى یا رَبِّ ما قَدْتَکَاَّدَنى ثِقْلُهُ، وَاَلَمَّ بى ما قَدْبَهَظَنى
الهی، بلایی بر من فرود آمده که سختی و ثقل آن مرا در هم شکسته، و گرفتاریهایی بر من حمله‌ور شده که تحملش برای

حَمْلُهُ، وَ بِقُدْرَتِکَ اَوْرَدْتَهُ عَلَىَّ، وَ بِسُلْطانِکَ وَجَّهْتَهُ اِلَىَّ،
من دشوار است، و آن را تو از باب قدرتت بر من وارد کرده‌ای و به اقتدار خود متوجه من نموده‌ای،

فَلامُصْدِرَ لِما اَوْرَدْتَ، وَ لاصارِفَ لِما وَجَّهْتَ، وَ لافاتِحَ لِما
اله من، چیزی را که تو آورده‌ای کسی نبرد، و آن‌چه تو فرستاده‌ای دیگری بازنگرداند، و بسته تو را

اَغْلَقْتَ، وَ لامُغْلِقَ لِما فَتَحْتَ، وَ لامُیَسِّرَ لِما عَسَّرْتَ،
کسی نگشاید و چیزی را که تو بگشایی دیگری نبندد, و آنچه را تو دشوار نموده‌ای کسی آسان نکند,

وَ لا ناصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَافْتَحْ لى
و آن را که تو ذلیل کرده‌ای یاوری نباشد، پس بر محمد و آلش درود فرست، و به‌رحمتت

یا رَبِّ بابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ، وَاکْسِرْ عَنّى سُلْطانَ الْهَمِّ
الها، در آسایش را به‌رویم باز کن، و به‌قدرتت صولت سلطان غم را در میدان حیات من

بِحَوْلِکَ، وَ اَنِلْنى حُسْنَ النَّظَرِ فیما شَکَوْتُ، وَ اَذِقْنى
بشکن، و مرا در موردی که از آن شکوه دارم به عنایت و احسانت کامیاب کن، و به درخواست من

حَلاوَةَ الصُّنْعِ فیما سَاَلْتُ، وَ هَبْ لى مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً
شیرینی اجابت بچشان، و از سوی خودت رحمت و گشایشی دلخواه

هَنیئاً، وَاجْعَلْ لى مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَ حِیّاً، وَ لاتَشْغَلْنى
نصیبم فرما، و برایم نجات و خلاصی سریع از گرفتاریها مقرر کن، و مرا به‌خاطر

بِالْاِهْتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِکَ، وَاسْتِعْمالِ سُنَّتِکَ،
چیرگى غم از رعایت واجبات و به‌کار بستن مستحبات خود بازمدار،

فَقَدْ ضِقْتُ لِما نَزَلَ بى یا رَبِّ ذَرْعاً، وَامْتَلَأْتُ بِحَمْلِ ما
چرا که من به‌سبب آنچه به سرم آمده بی‌تاب‌وتوان شده, و قلبم از تحمل آنچه در زندگی‌ام

حَدَثَ عَلَىَّ هَمّاً، وَ اَنْتَ الْقادِرُ عَلى‏ کَشْفِ ما مُنیتُ بِهِ، وَ دَفْعِ
رخ نموده لبریز از اندوه گشته، و تو به رفع گرفتاریهایم و دفع

ما وَقَعْتُ فیهِ، فَافْعَل بى ذلِکَ وَ اِنْ لَمْ‌اَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ،
آنچه در آن در افتاده‌ام توانایی، پس قدرتت را درباره من به‌کار بر گرچه از جانب تو مستحق آن نیستم

یا ذَا الْعَرْشِ الْعَظیمَِ.

(این دعا بعد از دعای توسل و قبل از مناجات خمسة عشره در مفاتیح الجنان مرحوم شیخ عباس قمی نیز آمده است)