از امام باقر نقل شده است:
روزی جابر بن عبدالله انصاری رحمة الله علیه را دیدم و به او سلام دادم. او سلامم را پاسخ گفت و سپس به من گفت:
تو کیستی؟ (در این هنگام، جابر بینایی خود از دست داده بود)
گفتم: محمد بن علی بن حسین.
گفت: پسرم به من نزدیک شو.
وقتی نزدیک شدم، دستم را بوسید و سپس خم شد که پایم را ببوسد ولی مانع این کارش شدم.
سپس جابر گفت: همانا رسول خدا(ص) به تو سلام میرساند.
پس گفتم: و بر رسول خدا باد سلام و رحمت و برکات خدا. ولی چگونه ای جابر؟
گفت: روزی با او [یعنی با پیامبر] بودم که به من گفت: ای جابر! امید است که تو باقی بمانی تا اینکه مردی از فرزندان مرا ببینی که به او محمد بن علی بن حسین گفته میشود و خدا به او نور و حکمت میبخشد. پس، از سوی من به او سلام برسان.
مفید، الارشاد، ۱۴۲۸ق، ص۳۸۲.
نظرات